Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την εικόνα της ΑΕΚ στο “Καραϊσκάκης”, το ξεκάθαρο πνευματικό έλλειμμά της αλλά και τις εμφανείς αγωνιστικές ανάγκες της.
Δεν είναι για να δεχθεί πολλά τέρματα για να διαπιστώσεις ότι μια ομάδα είναι πολύ πίσω από πού θα ήθελε, πέραν του αγωνιστικού και σε πνευματικό επίπεδο. Τα ντέρμπι απαιτούν υψηλή αυτοπεποίθηση, τουναντίον με την ΑΕΚ διαπιστώνεται -πλήρως- χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Ακόμα και στο 1-0 υπέρ του Ολυμπιακού να είχε ολοκληρωθεί το ματς, το συμπέρασμα θα ήταν το ίδιο. Μία ομάδα έπαιζε όσο έπρεπε να για να προηγείται χαλαρά, έχοντας πλήρη επίγνωση της ανωτερότητάς της άρα και του ρυθμού που θα έπρεπε να διατηρεί στη διάρκεια του αγώνα, μία άλλη προσπαθούσε να κρατηθεί όρθια παίζοντας μαγκωμένα, με ανασφάλεια και δίχως πίστη σε αυτό που έκανε.
Δεν θέλω να αδικήσω τον Νίκολιτς, προφανώς και ο προπονητής έχει μόνιμα τη μεγαλύτερη ευθύνη για την εικόνα που ένα σύνολο παρουσιάζει, όμως είναι και οι δυνατότητες αυτού τέτοιες που να τον οδηγούν σε παθητική αντιμετώπιση. Δεν ήταν ο συγκεκριμένος Ολυμπιακός, χθες, για να τον φοβάσαι, όμως η τόλμη έμοιαζε λέξη ‘’καμένη’’ από τα αποδυτήρια για την ΑΕΚ.
Ύστερα από δύο ντέρμπι, με τον τρόπο που η Ένωση έπαιξε και ηττήθηκε, πρέπει να γίνει κάποιου είδους ταμείο για όσα διαπιστώθηκαν εντός των γηπέδων. Απαιτείται πολύ πιο μελετηρή και εμπεριστατωμένη ανάλυση από τα ‘’δεν είχαμε ενέργεια’’, ‘’τα στατιστικά ΄των δύο ομάδων ήταν κοντινά’’ (άσε που δεν ήταν!) και ‘’κάναμε λάθος επιλογές στο τελευταίο τρίτο’’.
Καλά όλα αυτά, εύκολα λέγονται για να κλείσει μια ποδοσφαιρική βραδιά με τις απαιτούμενες δηλώσεις, όμως το πρόβλημα είναι πολύ πιο βαθύ και το τρένο χάνεται. Όχι για να κατακτηθεί το πρωτάθλημα, αυτό μοιάζει πολύ δύσκολο, ίσως και ουτοπικό με την εικόνα που παρουσιάζουν ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός στα ντέρμπι, όπου εν τέλει κρίνονται και οι τίτλοι, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια.
Η συζήτηση του Γενάρη
Με τον τρόπο που η ΑΕΚ πορεύεται, μοιάζει πιο πιθανό να εκτροχιαστεί από τις πρώτες θέσεις, παρά να μείνει ανταγωνιστική και διεκδικητική έως το τέλος. Πρέπει ο τρόπος παιχνιδιού της να σταθεροποιηθεί, το αγωνιστικό μοτίβο της να παγιωθεί και με αυτό να πορεύεται σε κάθε παιχνίδι της.
Έπειτα θα πάμε και στις μεταγραφές. Μπαίνουμε στον Νοέμβριο, οπότε δεν είναι μακριά και οι ανάγκες είναι ξεκάθαρες, ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Η ομάδα χρειάζεται ενέσεις ποιότητας, όχι κοσμογονικές αλλαγές, αυτές άλλωστε είναι αδύνατον να γίνουν μέσα σε έναν χειμώνα.
Πρέπει ωστόσο να συνεχιστεί το ξεκαθάρισμα για το ποιοι μπορούν και ποιοι όχι και να προστεθούν παίκτες με εντάσεις, καλά χρόνια μπροστά τους αλλά και προσωπικότητα. Σε θέσεις που είναι διαπιστωμένο εδώ και χρόνια -και όχι μόνο από το περασμένο καλοκαίρι- ότι υπάρχει ανάγκη ποιοτική αλλά και ποσοτική.
Ομάδες όπως ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ χτίστηκαν με υπομονή, σχέδιο, ίδιο προπονητή αλλά και πολύ σωστές κινήσεις στην επιλογή των παικτών που μπορούν να υπηρετήσουν το πλάνο του τεχνικού που εμπιστεύονται. Αυτό πρέπει να κάνει και η ΑΕΚ με τον Νίκολιτς, όμως και ο ίδιος πρέπει να κατασταλάξει στο τι θέλει να παίξει και να απαιτήσει ό,τι χρειάζεται για να το παρουσιάσει.
ΠΗΓΗ: SPORT24.GR
Συνδεθείτε στο κανάλι μας στο Viber!
