Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για όσα διαπίστωσε παρακολουθώντας τον αγώνα της ΑΕΚ στο Περιστέρι, κόντρα στην Κηφισιά
Αυτό που η ΑΕΚ πέτυχε στο Περιστέρι, απέναντι στην πολύ ωραία ομάδα της Κηφισιάς, είναι ένας μικρός άθλος. Ειδικά μετά από την κάκιστη παρουσία της στον αγώνα της Σλοβενίας απέναντι στην Τσέλιε.
Κάκιστη ήταν και σήμερα η Ένωση για πολύ μεγάλο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου, δεν θα πω εγώ το αντίθετο.
Όμως τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει την ικανότητά του προπονητή και των παικτών να παραμείνουν ψύχραιμοι απέναντι σε έναν πολύ ιδιαίτερο αντίπαλο και μία απόλυτα εχθρική διαιτησία. Απέναντι σε έναν ρέφερι που άφηνε το VAR να τον κατευθύνει για να σφυρίζει τα ανάποδα!
Ανύπαρκτο πέναλτι κατά της ΑΕΚ πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο 7λεπτο ματς, κίτρινες κάρτες αβέρτα που δεν υπήρχαν, πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ για χέρι που το VAR τεχνηέντως προσπέρασε ενώ ο κανονισμός είναι ξεκάθαρος.
Μια απόλυτα εχθρική διαιτησία κατά της Ένωσης, η οποία ήταν το επόμενο στάδιο όσων συνέβησαν στη Λάρισα.
Μολαταύτα, η ομάδα ανταποκρίθηκε στην απαίτηση του αγώνα, κατάφερε μετά το εις βάρος της 0-2 να παρουσιάσει εικόνα όπως αυτή που ο προπονητής της είχε υποσχεθεί πριν από το παιχνίδι: εικόνα συνόλου που δεν θα έπαιζε αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος αλλά τελικό Champions League.
Σημείο σημαντικό
Αυτό ήταν ένα μεγάλο turning point για την ΑΕΚ. Ένα σημείο-κλειδί για τη συνέχεια του πρωταθλήματος στο οποίο μοιάζει βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει ξανά και ξανά τέτοιες καταστάσεις. Αν έχανε στην Κηφισιά, ακόμα και αν το ματς έληγε ισόπαλο, θα υπήρχε λάθος ανάλυση της κατάστασης.
Τώρα, όλοι μπορούν να αντιληφθούν ότι υπάρχει η δυνατότητα για να γυρίζουν καταστάσεις ακόμα και αν είναι εις βάρος της προμελετημένες. Έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ, η ΑΕΚ πάτησε το χορτάρι του Περιστερίου για να χάσει. Όχι απλά δεν ηττήθηκε, όχι απλά δεν πτοήθηκε όταν έμεινε με 10 κι ενώ είχε μειώσει στο σκορ, αλλά πέτυχε την επική ανατροπή.
Τα κιλά του Γιόβιτς
Στον ελληνικό χώρο του ποδοσφαίρου αλλά και της δημοσιογραφίας, θα ακούσεις πολλά. Ακόμα και για το ποσοστό λίπους του Γιόβιτς και πόσο μπορεί να φαίνεται “παραπανίσιος” μέσα από όσα δείχνει μια κάμερα. Για την κλάση του γιατί να συζητήσουμε άραγε, η αρνητική προσέγγιση είναι αυτή που μετράει περισσότερο.
Ο Γιόβιτς και τα κιλά του, έκαναν τη διαφορά στο Περιστέρι. Τα κιλά μπάλας που ξέρει, το πώς ελίσσεται στον χώρο, πως παίζει με πλάτη στο τέρμα, πως τελειώνει τις φάσεις και πως κερδίζει πέναλτι. Κανονικά πέναλτι, όχι “μαϊμουδένια”.
Ας μείνουμε λοιπόν για λίγο στο αμιγώς ποδοσφαιρικό δεδομένο και ας αφήσουμε κατά μέρος την ίντριγκα και τη σαχλαμάρα. Και περισσότερο αναφέρομαι στους ίδιους τους φίλους της ΑΕΚ που δεν αντιλαμβάνονται τι είδους φορ έχει αποκτήσει η Ένωση και πόσο ικανός είναι εντός και εκτός περιοχής.
Να είχε και παραπάνω βάρος όταν ήρθε; Ναι, θα είχε. Αλλά η κλάση δεν μπορεί να περιοριστεί από κάποια επιπλέον κιλά, αντιθέτως θα εκτοξευτεί όταν αυτά θα χάνονται μέσα από τον ποδοσφαιρικό ρυθμό που θα αποκτά. Στη μπάλα λοιπόν να εστιάσουμε, όχι στον αρνητισμό και στην κακοήθεια.
Πηγή: sport24.gr
Συνδεθείτε στο κανάλι μας στο Viber!
